Τρίτη

Ο φούρνος στην Ελλανίκου.



Τι να σου πω για εμένα, για να με μάθεις καλύτερα;
Ποιος είμαι; Ποιος είμαι;
Τι κάνω τα βράδια μετά το πανεπιστήμιο; Κάθομαι, ο "δήθεν" μπροστά στο  laptop του αδελφού μου κι προσπαθώ να γράψω το τέλος κάποιου ποιήματος.
Τι τρώω; Παραγγέλνω από έξω.
Αν ακούω μουσική; Ακούω.
Αν μου αρέσει η Laura Marling; Ναι.
Αν γουστάρω τα απογεύματα στο δρόμο για το σπίτι να με πετυχαίνει η βροχή κι να κάνει τα ρούχα μου κουρέλια; Υπάρχω κι χωρίς αυτό.
Που μεγάλωσα; Κρήτη.
Αν οι γονείς μου είναι οκέι; Και με το παραπάνω.
Με ποιο χέρι γράφω; Προτιμώ το αριστερό.
Αν έχω αδέλφια; 2
Αν μου αρέσει ο Brassens; Σε μετάφραση Νόττα κάτι λέει.
Αν με άγγιξε το "δίδαγμα του ηλιοτρόπιου"; Δεν το πολυκατάλαβα, αλλά έπιασα το νόημα πάνω κάτω, καλό είναι.
Το νέο CD του Tom Waits; Δεν τρελάθηκα.
Αγαπημένος τραγουδιστής; Το αρμόνιο που έχω στο σπίτι έχει μια ρύθμιση...
Ταξίδια; Ναι.
Λεφτά; Όχι.
Με αγαπάς; Μαλακία ερώτηση.

Τι να σου πω για εμένα, για να με μάθεις καλύτερα;
Αν θερμαίνω τις κάλτσες μου όλη νύκτα στο καλοριφέρ για να είναι ζεστές το επόμενο πρωί; Όχι αλλά  αν μη τι άλλο είσαι ευρηματικός.
Αν καπνίζω; Σας παρακαλώ δεν θα ήθελα.
Τι κάνει την καρδιά μου να χτυπά δυνατά; Αυτό.
Πόσο λατρεύω τα φιλιά μας; Τόσο όσο διαρκούν.

Τι να σου πω για εμένα, για να με μάθεις καλύτερα;
Μάθε με χωρίς τίποτα να πω, μήτε το όνομα μου, λέγε με Oliver.
Κι αν ποτέ με δεις στο δρόμο, φωνάξεις το όνομα μου και δεν γυρίσω, μην διστάσεις, βγάλε από τα αυτιά μου αυτά τα κακόγουστά πράσινα ακουστικά, πιάσε με από το χέρι. 
Ξέρω ένα καλό cafe κάπου εκεί κοντά, όπου μπορούμε να καθίσουμε ήρεμα, να πιούμε έναν καφέ φίλτρου τούμπανο σε ζάχαρη κι σε γάλα, να σου πω για εμένα τα πάντα, να με μάθεις καλύτερα βρε αδελφέ.

Δευτέρα

Από τις δεκαεπτά κι έπειτα.



Μπορεί ο θυμός να μην βγει απο τα δόντια μας έξω, να μείνει μέσα στο στόμα κι η γλώσσα μας να μην πυρακτωθεί;



Η ώρα Μια το μεσημέρι, καφέ στην Τζορτζ, τσιγάρο,
παραμονή της Μέρας που περιστέρια με πανό στα χέρια, καθισμένα σε κάγκελα,
άνοιξαν τα κλουβιά, ελευθερώνοντας ένα τεράστιο πλήθος νέων ανθρώπων
έξω απο το πανεπιστήμιο.



Πιο επίκαιρος από ποτέ,
πλησιάζω κοντά σου
σου πιάνω το χέρι

από πότε έγινε ξανά ανεπίκαιρη, η επίκληση στην ελευθερία;