Λάσπη

στο Μιχάλη

Ανήλικος-Ενήλικος. 

Περίληψη, όμορφη η ζωή.

Έπειτα μεγαλώνω, ερωτεύομαι, παντρεύομαι, το συνηθίζω, αγαπάω.

Κάνω παιδιά, τα αγαπάω.

Αγαπάω την γυναίκα μου.

Όμορφη η ζωή.

Διασκεδάζω,
μια παρέα φίλων.
Θα πει γελάω.

Διασκεδάζω,
μια παρέα λασπωμένη, στριμωγμένη, σε σφηνοπότηρα.
Θα πει μεθώ.
Θα πει μεθώ.

Δεν περπατάω, ύστερα, σκοντάφτω  

κοιτάω τον κόσμο με άλλο μάτι,

κάνω στροφές γύρω από τον εαυτό μου,

μυρίζω σαμπούκα.

Όμορφη η ζωή;

Τρέχω με χίλια χιλιόμετρα την ώρα, όλοι μαζί μου γελάνε.

Δεν μ' αρέσουν οι Μιχάληδες όταν μεθάνε!

Τρέχει το δάκρυ με χίλια χιλιόμετρα την ώρα, με μοιρολογάνε.

Δεν μ' αρέσουν οι Μιχάληδες όταν μεθάνε!

Δεν σε κλαίω που έφυγες,

γιατί δεν σε κλαίω ούτως ή άλλως.

Τα πάντα γύρω μου, αλλάζουνε και κλαίω

έφυγες κι όλα γύρω, σου μοιάζουνε και κλαίω

Φωνάζουνε,

τα αστέρια από ψηλά που σε κοιτάνε

Δεν μ' αρέσουν οι Μιχάληδες όταν μεθάνε!

Αέρας,

είναι ο πατέρας.

-Μάνος Πετράκης