Την μοναξιά δεν την νομίζω ξένη,
την κουβαλώ μαζί μου όταν με φίλους βρίσκομαι
όταν ο δρόμος με φέρνει σ' άγνωστα μέρη
όταν σε πιάνω απο το χέρι, την έχω και απο πίσω μου σέρνεται σα σκυλί.
Την μοναξιά δεν την φοβάμαι,
την κουβαλώ μαζί μου όταν με φίλους βρίσκομαι
όταν ο δρόμος με φέρνει σ' άγνωστα μέρη
όταν σε πιάνω απο το χέρι, την έχω και απο πίσω μου σέρνεται σα σκυλί.
Την μοναξιά δεν την φοβάμαι,
συμφιλιωθήκαμε
μαζί αδυσώπητοι και λιγδιασμένοι κοιτάμε πως θα περάσουμε το μήνα, αλίμονο, δεν την νομίζω ξένη.
Ξένο καλώ το που δε με καταδέχεται, το ασύντροφο, κι η μοναξιά ρούχο που μ' όλα πάει.
Ξένο καλώ το που δε με καταδέχεται, το ασύντροφο, κι η μοναξιά ρούχο που μ' όλα πάει.
- κουρέλι
Στερώντας μου την θάλασσα, το τρέξιμο, την πτήση
Δεσμεύοντας με να μετρώ με βήμα αργό την γη
Τι καταφέρατε; δείτε τι έχετε κερδίσει:
Κινώ τα χείλη μου –να τα δεσμεύσει ποιος μπορεί;
χωρις λογια !!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣκύβω λιγάκι μπροστά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστακτικά.
Ύστερα σε κοιτάζω στα μάτια
τα γεμάτα αληθεια.
Ευχαριστώ (χωρίς λόγια).
Αυτη που καθεται διπλα μου λεει πως τα πλαγιαστα γραμματα ειναι μια θεσπεσιοτητα που σαγηνευει τη φαντασια και καλπαζει ο νους σαν αγριο αλογο σε πρασινα χωραφια
ΑπάντησηΔιαγραφή(τωρα αυτηνης που παει δεν ξερω αλλα εμενα παει στο πονηρο) (φατσοκυκλος)
ανωνυμος επιβητορας