Όμορφο μπορώ.

Το ομορφότερο μπορώ είναι εκείνο,
 που φέρνει πίσω ανθρώπους και στιγμές, σαν να ήταν χθες,
προτού μια για πάντα πίσω σε αφήσω.

~.~

Όσες φορές γυρνάω πίσω,
βλέπω στα μάτια των δικών μου τα μάτια του,
τον που έμεινε εδώ και πίσω,
τη ζωή και τα όλα του.

~.~

Αλλάξαμε δέρμα, μετακομίσαμε μακριά ο ένας από τον άλλον, μεγαλώσαμε, συχνάζουμε σε άλλα στέκια μα με τους ίδιους φίλους, σε ξέχασα, με ξέχασες, και πίνουμε την ίδια ώρα καφέ, την ίδια ώρα ξυπνάμε, ακούμε την ίδια μουσική, με τον ίδιο τρόπο περπατάμε, φοράμε όμοια πουκάμισα, ακούμε στο πως – όμοια μας ονόμασαν κι τους δύο, κι όταν κοιταζόμαστε στον καθρέπτη κάνουμε τις ίδιες κινήσεις ακριβώς,
δικέ μου.