Notes.

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Μια η γυναίκα που θα σε καθορίσει κι αυτή η μάνα σου, μια φορά κι αν κλάψεις, για εκείνη να ναι.

ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΜΑ

Πως η αλήθεια πονά τόσο όσο πονούν τα μέσα εκείνου που την ιστορεί,
και πως το ψέμα καίει τόσο όσο καμμένος δεν είναι εκείνος που το λέει,
να θυμάσαι.
Kαι πόσο δύσκολο είναι παρ' όλα αυτά, να ξεχωρίσεις το ψέμα απο την αλήθεια.
Ωστόσο τίποτα να μην σε πτοεί.
Ο κόσμος να χαλάσει, μην κλείσεις ποτέ την πόρτα στην αγάπη.
Κλείσε τα μάτια,
και ψόφα αν δεν έχεις ποτέ σου ερωτευτεί.

Και επιτέλους πέρνα από εδώ,
να μην φοβάμαι την σκιά μου, τους καθρέφτες, τα χρησιμοποιημένα εσώρουχα, τις βροχερές νύκτες εκείνες που δεν πρόλαβα να σε ακούσω να μου λες καληνύχτα από το γαμημένο ακουστικό τηλεφώνου,
να μην φοβάμαι τους ληστές που μπαίνουν στο σπίτι παράνομα.
Τι να μας κλέψουν που να αξίζει, όταν αγκαλιά είμαστε, αφού να το πιάσουν, δεν θα μπορούν.
Έλα και βγάλε με από αυτήν την σκλαβιά του επαγγελματικού ανταγωνισμού, της ταχύτητας και των κλωνοποιημένων τραγουδιών, έλα να πετάξουμε πάνω απο το καυσαέριο να μυρίσω εγώ εσένα και εσύ εμένα τον ιδρώτα μας. Έλα και βγάλε με απο την μουντή τους σκλαβιά, έλα κι οδήγησέ με στον πολύχρωμο σου πλανήτη να μαι δίπλα σου ελεύθερος κι απαλαγμένος.
Ένια σου και ξέρεις πόσοι μετά απο εμάς θα ακολουθήσουν;
Δεν θα προλάβουμε να νοιώσουμε μοναξιά, ίσα ίσα θα μας φτάσει ο χρόνος, λίγο μόνοι να μείνουμε.
Επιτέλους πέρνα από εδώ να σε δω
το αβέβαιο μέλλον της Γης ας έχει για standard την αγάπη μας,
την περίεργη, την πρωτόγνωρη.


ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Μια η μεγαλύτερη ευτυχία, όταν πρέπει να σταματήσεις να έχεις ήδη τελειώσει.