Τρίτη

Παράνοια κατόπιν συνεννόησης

SUGAR.


Σίγουρα μια μέρα μόνος θα διασχίσω τους μεγάλους δρόμους χωρίς την κομπανία κανενός, χωρίς εσένα ή το άρωμα σου δίπλα μου,
θα γευματίσω στο αγαπημένο μου εστιατόριο μόνος και θα τσουγκρίζω το ποτήρι μου με τον γκαρσόν,
θα επισκεφτώ το ομορφότερο νησί του κόσμου χωρίς συνοδό.
Σίγουρα μια μέρα δεν θα σε έχω ανάγκη και το τατουάζ με το όνομά σου θα έχει σβηστεί από το μπράτσο μου, σίγουρα μια μέρα.

Ώσπου να γίνει αυτό θα υποφέρω τραγικά κάθε μέρα.
Θα περιφέρομαι στους άδειους δρόμους σαν τρελός, με την δεξιά μου παλάμη ελεύθερη έτοιμη να πιαστεί με τη δική σου, με κλειστά μάτια κι με μυαλό πήχτρα σε ιστορίες οργίων για το τι κάνεις τις νύκτες μακριά μου, τι τρως, τι πίνεις, που πας και το δίνεις.
Θα μένω νηστικός κοιτάζοντας την ώρα να περνά, περιμένοντας σε μάταια έξω από το αγαπημένο σου εστιατόριο,
Θα κρεμιέμαι κάθε τόσο από την πλώρη των πλοίων που φτάνουν στο λιμάνι του ομορφότερου νησιού του κόσμου, φωνάζοντας το όνομα σου, παρακαλώντας τα να με αράξουν όχι αλλού παρά μόνο στην αγκαλιά σου μέσα, στο δικό μου λιμάνι.

Δεν σε αγάπησα ποτέ, φωνάζω για να πιστέψω.
Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ, καταπίνω για να μην ξεστομίσω, ακούσω και αποτρελαθώ.
Πότε αναρωτιέμαι ο δύστυχος θα σταματήσω να γράφω το όνομά σου στο χαρτί της εφημερίδας αφηρημένος όταν είμαι ενώ μιλάω στο τηλέφωνο, αφού έχουν ήδη περάσει τόσα χρόνια.



"Ένας κουφός κρυμμένος στο λαρύγγι μου 
αρχειοθετεί τα ουρλιαχτά μου."
-Παντελής  Μπουκάλας

7 σχόλια: