Άφιλτρες ηλιαχτίδες ( φαινόμενο θερμοκηπίου )

από, προς, για, τον Μιχάλη, τον αδελφό μου 

Τα παράδοξα του έρωτα.

-Ημιτελής κι αναχρονιστικός-

Μα έτσι δεν τον γουστάρουμε εμείς τον έρωτα; Σαν πώς; 

Δεν είμαστε της παλιάς σχολής, εμείς; Πώς αλλιώς; 

Να έχουμε, βρε αδελφέ, κάτι να πιούμε, κάτι να φάμε, 

για κάποιον να κλαψουμε, κάτι να γράψουμε,

να τραγουδήσουμε για κάποιον, να αναπολούμε.

Να έχουμε με φίλους να λέμε, πως ζήσαμε, στα εξήντα πέντε μας.

-Χαιρετώ!

-Οδηγώ.

-Σε φιλώ!

-…

-Σε τραγουδαω παντού, παντού, κι σε όλους τους τοίχους σε γράφω.

-Γελαω μαζι σου,

-Σε αγαπάω!

-Γελάω μαζί σου,

-Σε φοράω, κολώνια, τζάκετ, παπούτσια, μάρκα τσιγάρα!
-Είσαι υπέροχος.
-Έχει γεμίσει το σπίτι χρησιμοποιημένες καπότες. Χαχα ( επιτηδευμένα γέλια )

-…

-Μου αρέσει όταν δεν μου μιλάς, γιατί ξέρω πως κάτι σκέφτεσαι, να μου πεις.
-...

-Ακούς; Έρχεται μουσική από το δίπλα δωμάτιο.
Μεράκλωσε το κακομαθημένο της οικογένειας.

-Προοικονομία;
-Ε; Κάνε οικονομία, να πάμε εκδρομή την άλλη εβδομάδα. ( όλος ενθουσιασμό )
-Ό,τι θες ακούς.
-Εσένα ακούω. Εσένα θέλω.
-...

δέκα μέρες χάσκει η αγάπη
δέκα μέρες πάσχει το φιλί,
ότι ήθελα πολύ

-Έρχομαι!
-Έρχεσαι;
-Ναι, έρχομαι, "γλυκιά στιγμή της στιγμής" μου.

-Είχα φύγει, καλέ μου, πριν φύγεις από εκεί, που για να γυρίσεις πάλι πίσω επιθυμείς.

-Έρχομαι σου λεω, περίμενε μισό λεπτό μόνο!

-...

-Πονάω! Πονάω και πίνω και μεθώ.

-Άλλα ζητάω, ζητάω πολλά;
-...

-Μεγαλώνω.

-Μεγαλώνω. 

Το λουκάνικο Μπέρι είναι ερωτευμένο με μια γουρούνα,

κι άλλοι τέτοιοι αδιέξοδοι έρωτες.