Περπατήσαμε δρόμο αρκετό
κουράστηκαν πολύ τα πόδια μας
μα έχουμε ακόμη αντοχές πολλές.
Φοβάμαι πως εμείς δεν θα αποσυρθούμε ποτέ
πως μέχρι το τέλος θα ψαχνόμαστε,
όχι για την υπερκόπωση
απλά, δεν θα γκρεμίσουμε ποτέ αυτόν τον κόσμο;
Εκστατικά ερωτευτήκαμε δίχως να στάξουμε ένα δάκρυ,
με τις ευχές των δικών μας, πέρασαν τα χρόνια.
Δεν χάσαμε τίποτα.
Έφυγαν τα καλοκαίρια που ελπίζαμε να ξεχαστούν
τελείωσε η περίοδος των ανακατατάξεων,
τα μάτια μου κοιτούσαν τα μάτια σας κι όλα εκεί μέσα είχαν αλλάξει,
απόψε όπως φυσάει στο μπαλκόνι τα χαρτιά κι τις εφημερίδες
για μια στιγμή
μου πέρασε από το μυαλό μια εικόνα σαν μάννα εξήγηση
- εκείνοι αντίθετοι στην τροχιά των λέξεων
- κι εγώ στη σεζλόνγκ μεθώ με τα λουλούδια των καλών μου φίλων
δυο διαφορετικές ζωές ακουαρέλας.
κουράστηκαν πολύ τα πόδια μας
μα έχουμε ακόμη αντοχές πολλές.
Φοβάμαι πως εμείς δεν θα αποσυρθούμε ποτέ
πως μέχρι το τέλος θα ψαχνόμαστε,
όχι για την υπερκόπωση
απλά, δεν θα γκρεμίσουμε ποτέ αυτόν τον κόσμο;
Εκστατικά ερωτευτήκαμε δίχως να στάξουμε ένα δάκρυ,
με τις ευχές των δικών μας, πέρασαν τα χρόνια.
Δεν χάσαμε τίποτα.
Έφυγαν τα καλοκαίρια που ελπίζαμε να ξεχαστούν
τελείωσε η περίοδος των ανακατατάξεων,
τα μάτια μου κοιτούσαν τα μάτια σας κι όλα εκεί μέσα είχαν αλλάξει,
απόψε όπως φυσάει στο μπαλκόνι τα χαρτιά κι τις εφημερίδες
για μια στιγμή
μου πέρασε από το μυαλό μια εικόνα σαν μάννα εξήγηση
- εκείνοι αντίθετοι στην τροχιά των λέξεων
- κι εγώ στη σεζλόνγκ μεθώ με τα λουλούδια των καλών μου φίλων
περνώ το γέλιο σας για κλάμα, την αμηχανία για την ηδονή σας
Κοιτάζω κι είμαστε έγχρωμοι σαν στο νερόδυο διαφορετικές ζωές ακουαρέλας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου