Τρίτη

το χαμόγελο της τσοκόντα


Θαύμασε μας φέγγος, κοίτα μας , δες πόσο αγαπημένοι είμαστε, δάκρυσε και φτύσε μας μην μας ματιάσεις.
Και τώρα κοίτα φεγγάρι την θάλασσα πως επιπλέει η βάρκα πάνω της φανταστικά,
Και το υδάτινο μονοπάτι που φτιάχνεις για να διαβούμε να σε φτάσουμε όταν έρθει η ώρα,
παρατήρησε πως παίζει.
Και τώρα φύγε φεγγάρι και φέρε μας πίσω το φως
Ότι θέλω να κάνω είναι ηλίου φαεινότερο
Και να θαυμάσω τα μάτια της αγαπημένης μου
Θέλω τώρα όσο τίποτα άλλο στην πλάση.

Και τώρα φύγε φεγγάρι και φέρε μας πίσω το φως
Ότι θέλω να κάνω είναι ηλίου φαεινότερο
Και να χαδέψω τα ξανθά της μαλλιά τώρα θέλω φεγγάρι
Μακάρι να ήξερες πόσο το θέλω με ακούς;
Όσο τίποτα άλλο στην πλάση.

δεν υπάρχει γυναίκα αμάραντο φύλλο
κοτσάνι για πάντα χλωρό  
μετρήσιμα είναι όλα στην ζωή μας
και η φυγή μας
αναγκαίο κακό

αν δεν μάθεις να λες όχι στα έρωτα που και που
και στου μαρασμού
την φυσική παρέμβαση στα χείλια…
  κατειλημμένα αιδοία θα αντιμετωπίζεις στην ζωή σου συνεχώς.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου